TIJDELIJK NIET LEVERBAAR, NIEUWE EDITIE OP KOMST
- Deze week publiceren wij de nieuwe Ramming-podcast die gaat over de jaren 80. Deze staan wel bekend als Pauls ‘verloren jaren’. Maar is dat nu zo? Okay, dit tijdvak begon desastreus met de afschuwelijke moord op John Lennon en Pauls detentie. In januari 1980 werd McCartney betrapt op het bezit van hasj. En dat op het Narita vliegveld in Japan. Hij verdween (voor kort) in de gevangenis. Het kostte een (verwarde) McCartneyfan zijn leven omdat deze zijn idool wilde bevrijden en daarbij werd doorgeschoten. Het betekende het einde van zijn groep Wings. McCartney had er plezier in om met andere grote artiesten samen te werken zoals Stevie Wonder en Michael Jackson. Zijn hereniging met George Martin bracht twee albums voort waarvan er een hoort tot zijn beste soloplaten. McCartney besloot om een bioscoopfilm uit te brengen en vergat dat zijn fans volwassen waren geworden en het kinderlijke verhaal kon hen niet bekoren. Wel boorde hij een nieuw publiek aan met het beertje Rupert dat bij peuters en kleuters bijzonder in de smaak viel. Bij nogal wat oude Beatlesfans verspeelde Paul met dat kikkerlied wel het nodige krediet. Hij probeerde aan te sluiten bij de laatste muziektrends en had een mislukt liveoptreden tijdens Live Aid in 1985. Paul kampte met een vormcrisis, verloor zijn greep op de hitlijsten en even leek hij in de vergetelheid te raken. Maar in 1989 bracht hij een heel behoorlijk album uit en er was goed nieuws: Paul McCartney ging weer op tournee. De setlist wees uit dat deze muzikant die begin jaren zeventig niets meer van zijn Beatlesverleden wilde weten, zich daarmee eindelijk had verzoend. Dus ‘verloren jaren’? Och, er zijn genoeg artiesten die voor Pauls output in deze jaren zouden tekenen.
- Volgende week in onze podcast: de Beatles komen weer bij elkaar en dat is een inspiratie voor Pauls nieuwe album.
- TOEVAL BESTAAT NIET. Liet McCartney weten dat zijn nieuwe plaat een week wordt opgeschoven in verband met onvoorziene productieproblemen, dit geldt ook voor het boek. Het zou rond 25 november beschikbaar zijn, maar ook hier is sprake van een vertraging in de productie. Naar verwachting zal het in de week van 7 december worden geleverd. Je kunt het bestellen via deze site. Het zal ook verkrijgbaar zijn bij Concerto in Amsterdam en bij bol.com. Met andere partijen is nog overleg gaande over de verkoop van het boek.
Je kunt gewoon niet altijd de beste zijn, de nummer één. Ik heb zoveel gedaan dat het logisch is dat een deel geen succes heeft. Desondanks heb ik toch genoeg successen gehad. – Paul McCartney, 1989
- We introduceerden de rubriek: DE TOP TIEN SOLO McCARTNEY SONGS. Je bent van harte welkom om jouw lievelingsnummers te delen. Stuur een mailbericht naar rvdberg@goodsign.nl Laat anderen gerust weten dat deze website bestaat; hoe meer zielen, hoe meer vreugde! Deze week hebben enkele McCartneyfans van zich laten horen. Het bericht van Rina ten Hage-Meerstadt hebben we er uitgelicht:
‘Wat een leuk idee om nu eens de aandacht te vestigen op de soloplaten van Paul. Ik heb de Beatlemania bewust meegemaakt. Ik groeide op in Tilburg en was helemaal in de ban van de Beatles. Ik had een zwak voor George en Paul, de knapste twee. Ik ben beiden blijven volgen en ik vind dat ze ook erg mooie muziek hebben gemaakt na de Beatles. Ik zou bijna zeggen: wat let je om nu een boek over de solotijd van George Harrison te schrijven?’
Plaats | Song | Jaar |
---|---|---|
1 | My Love | 1973 |
2 | Beautiful Night | 1997 |
3 | Take It Away | 1982 |
4 | Band On The Run | 1973 |
5 | Maybe I’m Amazed | 1970 |
6 | Dear Boy | 1971 |
7 | I Don’t Know | 2018 |
8 | Jenny Wren | 2005 |
9 | So Bad | 1983 |
10 | London Town | 1978 |
Lees hier over de eerste twee delen van het boek:
het tweede decennium 1980 – 1990
De jaren tachtig staan bekend als McCartneys verloren jaren. Dat is een verkeerd beeld. Je kunt niet negeren dat hij met Tug Of War en in mindere mate Flowers In The Dirt goede albums heeft gemaakt. McCartney is uitgekeken op Wings. Het einde van de groep wordt eigenlijk gemarkeerd door zijn arrestatie aan het begin van de Japanse tour in januari 1980. McCartney wordt betrapt op het bezit van marihuana en brengt tien dagen door in de gevangenis. opgesloten en daarna vrijgelaten, zonder dat er een aanklacht werd ingediend. Later in 1980 wordt John Lennon vermoord in New York. Dat leidt opnieuw tot sentimenten die McCartney niet gunstig zijn gezind. Is zijn reputatie eind jaren zeventig hersteld, nu wordt hij weer (lange tijd) neergezet als een tweederangs muzikant die in de schaduw van Lennon staat. Het is een onterecht beeld waar Paul maar moeilijk overheen lijkt te komen.
McCartney is bevrijd van Wings en verkent met wisselend succes de mogelijkheden. Hij werkt samen met Stevie Wonder en Michael Jackson wat leidt tot grote, internationale hits. Hij maakt een bioscoopfilm (Give My Regards To Broad Street) die ongenadig flopt en lijkt dan uit het oog te hebben verloren dat de tijd van de Beatlesfilms lang achter hem ligt en dat zijn fans inmiddels ook volwassen zijn. Muzikaal zoekt hij daarna naar nieuwe impulsen waarbij zijn muziek ontoegankelijker wordt en hij langzaamaan zijn greep op de hitparades verliest.

We leiden onszelf naar een vreselijke holocaust, naar een wereld waar niets meer in het wild leeft. De mensheid zal de touwtjes in handen hebben, maar waarover?’ – Paul McCartney in Tour Programma 1989/1990
Pas aan het einde van de jaren tachtig besluit McCartney weer op tournee te gaan, na bijna tien jaren (op een incidenteel optreden na) in de studio te hebben gebivakkeerd.
Beste plaat: Tug Of War
Het boek is vanaf ongeveer half december beschikbaar. Wil je het bestellen? Maak dan gebruik van het bestelformulier.
het eerste decennium 1970 – 1980
Wie begin jaren zeventig voorspelde dat Paul McCartney aan het einde van dit tijdvak te boek zal staan als de meest succesvolle ex-Beatle, zou zijn uitgelachen. McCartney is degene die tot op het allerlaatst heeft geprobeerd de Beatles bij elkaar te houden. Zijn onhandige promotie voor zijn eerste soloalbum waarbij (volgens McCartney zelf onbedoeld) duidelijk wordt dat de groep die de jaren zestig domineerde niet meer bestond, zal hem (erg) lang worden nagedragen door popjournalisten, recensenten een deel van de hard core Beatlesfans.
Zijn eerste soloplaat is een mooi stuk huisvlijt waarop hij alle instrumenten zelf bespeelt. Het is een plaat waarop merkbaar is dat de spanningen van de laatste jaren zijn weggevallen, we horen een McCartney die relaxed is en plezier heeft. Maar het is grotendeels een geïmproviseerd album, dat direct wordt vergeleken met het laatste werk van de Beatles. In die vergelijking delft McCartney het onderspit. McCartney besluit vervolgens, anders dan zijn vroegere collega’s, om een hele andere weg in te slaan. Met zijn tweede soloplaat RAM legt hij de basis voor het geluid dat zijn verdere werk in de jaren zeventig zal kenmerken: de Wingssound. McCartney doet ook wat hij de andere Beatles voorstelde, nog in september 1969, hij gaat met zijn nieuwe groep op tournee.
Een mens is de top, een dier ook’ – Paul McCartney in zijn song Wild Life.
Eerst kleinschalig, langs Engelse universiteiten. Hij bouwt dit op naar de grootschalige en ongekend succesvolle wereldtournee van 1975/1976. Wat typerend is in dit eerste decennium is dat de recensenten McCartney consequent de grond in boren terwijl het grote publiek hem niet in de steek laat. Wie nu achteraf terugkijkt naar deze periode ziet dat McCartney met Wings na een aarzelende start een hele trits solide hitsingles heeft gemaakt, die zijn veelzijdigheid illustreren. En in ieder geval één legendarisch album. Band On The Run is het beste wat je van een ex-Beatle mag verwachten.
In een terugblik op de pophistorie van de seventies merkt de redactie van deze bundel op dat Paul McCartney dit tijdperk dan misschien weliswaar moeizaam mag zijn gestart hij tegenovergesteld is geëindigd. Zo werd hij aanvankelijk beschuldigd van het voortbrengen van ‘edelkitsch’. Maar aan het einde van de jaren zeventig is Paul terug aan het firmament waar hij met de Beatles was. Hij staat dan te boek als de ‘duurst betaalde artiest’ en als de ‘meest succesvolle componist’.
Beste platen: RAM (solo) en Band On The Run (met Wings)