Ditmaal staan we stil bij Pauls uitstapje naar de jazz/easy listening. Voor dit project werkte hij samen met de best denkbare muzikanten en de wereldster Diana Krall. .
TIJDELIJK NIET LEVERBAAR, NIEUWE EDITIE OP KOMST
In deze update:
- Nieuwe editie van het boek op komst
- De beste songs van Paul
- Diana Krall en podcast over Kisses On The Bottom
Nieuwe editie van het boek op komst
De editie van 2020 is inmiddels uitverkocht. Ik heb besloten om een nieuwe versie van het boek uit te brengen en hopelijk zal deze dit najaar het levenslicht zien. Het boek zal worden bijgewerkt tot en met dit jaar en het zal verder op verschillende plaatsen worden aangepast. Zo zal het onder meer ook worden voorzien van een korte biografie van iedere muzikant die deel heeft uitgemaakt van Pauls groep Wings. Verder zal het formaat worden gewijzigd en zal ieder hoofdstuk en ook iedere bijlage worden voorzien van een paginagrote afbeelding. Blijf deze site volgen. Zodra er meer nieuws is, zal het hier worden gemeld.
De beste songs van Paul door de jaren heen
Nick DeRiso van Classic Rock heeft onlangs de beste songs van McCartney op een rijtje gezet. Hiervoor heeft hij alle albums nog eens beluisterd en heeft hij van elk album de in zijn ‘oren’ beste nummers eruit gepikt en niet de hits. Ik dacht, ‘dat kan ik ook’ en dat zal bij iedere Maccafan het geval zijn. Altijd leuk om te doen (en lastig trouwens). En ook leuk om het te vergelijken met anderen. Dus hierna tref je het overzicht van Pauls beste songs volgens Nick en volgens mij. Zoek de verschillen en de overeenkomsten want die laatste zijn er ook. Overigens: de keuze qua albums is van Nick. En: over smaak valt niet te twisten.
| ALBUM | NICKS FAVORIET | MIJN FAVORIET |
| McCARTNEY | Every Night | Singalong Junk |
| De instrumentale versie van Junk heeft mij altijd zeer kunnen bekoren. Een meesterwerk! | ||
| RAM | Back Seat Of My Car | Monkberry Moon Delight |
| Monkberry was al in 1971 mijn favoriete song van het album. Ik had geen idee waar het op sloeg, ook mijn leraar Engels wist er geen raad mee. Niet vreemd want pas veel later werd duidelijk dat het is ontleend aan een milkshake die ‘Milkberry Moondelight’ heette. Wat door de kinderen van Paul en Linda werd verbasterd. Zij zeiden ‘monk’ en niet melk. | ||
| WILD LIFE | Dear Friend | Wild Life |
| Het album en ook deze titelsong zijn naar mijn mening tot op de dag van vandaag nogal onderschat. | ||
| RED ROSE SPEEDWAY | Get On The Right Thing | Single Pigeon |
| Single Pigeon, prachtig in alle eenvoud. Geschreven na een zaterdagavond ruzie met Linda Paul? | ||
| BAND ON THE RUN | Let Me Roll It | Drink To Me |
| Van dit album is het eigenlijk niet te doen, een favoriete song kiezen. Ik kies toch voor Drink To Me omdat het zo uitblinkt door Pauls vakmanschap. | ||
| VENUS AND MARS | Call Me Back Again | Magneto And Titanium Man |
| Beide songs zijn goed, maar Magneto is een stripverhaal in een song, zoals eigenlijk vooral McCartney dat kan doen. De Crimson Dynamo is de schurk en Linda vertegenwoordigt de wettelijke arm vermoed ik. | ||
| AT THE SPEED OF SOUND | Beware My Love | She’s My Baby |
| She’s My Baby is typisch zo’n liedje waar de meeste Maccafans van houden. De rest ziet ze over het hoofd. | ||
| LONDON TOWN | I’ve Had Enough | Cafe On The Left Bank |
| Hetzelfde geldt voor Café en ik erken dat dit zwakke album nog wel enkele goede songs telt (de titelsong, Don’t Let It Bring You Down.) | ||
| BACKTO THE EGG | To You | After The Ball/Million Miles |
| Million Miles is wat dit nummer maakt. | ||
| McCARTNEY 11 | One Of The Days | One Of These Days |
| Warempel, we zijn het eens. Deze simpele, esoterische song heeft geen enkele productie nodig, vandaar! | ||
| TUG OF WAR | Wanderlust | The Pound Is Sinking |
| The Pound is weer zo eentje, een typisch Macca-juweeltje, vaak genegeerd. | ||
| PIPES OF PEACE | Sweetest Little Show | Keep Under Cover |
| Keep Under Cover zit muzikaal erg goed in elkaar terwijl de tekst hier en daar tenenkrommend is, ik bedoel wat is er mis met een boterham zonder boter? | ||
| GIVE MY REGARDS TO BROAD STREET | Not Such A Bad Boy | Not Such A Bad Boy |
| En weer zijn we het eens. No More Lonely Nights is natuurlijk veruit de beste maar was een hit en valt daarom hier buiten de boot. Not Such A Bad Boy droeg de belofte in zich van iets steviger werk in de toekomst (en dat bleek ook). | ||
| PRESS TO PLAY | Stranglehold | Good Times Coming/Feel The Sun |
| Van een relatief zwak album, waar de bonustracks beter zijn dan het meeste andere. Good Times is wel een pakkend melodietje geheel volgens Macca-receptuur. | ||
| FLOWERS IN THE DIRT | You Want Her Too | This One |
| This One is m.i. het beste sinds Tug Of War. | ||
| OFF THE GROUND | Mistress And Maid | Golden Earth Girl |
| Een enigszins onderschat album, inderdaad met zwakkere plekken. Golden Earth Girl is gewoon erg mooi. | ||
| FLAMING PIE | Souvenir | Calico Skies |
| Een album met meer hoogtepunten. Calico Skies steekt er voor mij bovenuit met Somedays en Little Willow. | ||
| RUN DEVIL RUN | No Other Baby | What It Is |
| Beetje jammer dat Paul weinig eigen songs aan dit album heeft bijgedragen. Maar What It Is is een prima stamper. | ||
| DRIVING RAIN | Spinning On An Axis | Your Loving Flame |
| Een overgangsalbum, met hoogtepunten maar ook zwakker materiaal. Your Loving Flame is zonder meer een McCartney-klassieker. | ||
| CHAOS AND CREATION | How Kind Of You | English Tea |
| Een veelgeprezen album, beetje overschat? English Tea met Jenny Wren zeer sterk | ||
| MEMORY ALMOST FULL | See Your Sunshine | See Your Sunshine |
| Weer eens! Geschreven voor Heather en ondanks huwelijksproblemen toch op het album. Sportieve vent die Paul! | ||
| ELECTRIC ARGUMENTS | Sun Is Shining | Two Magpies |
| Two Magpies is het meest een onversneden McCartney liedje. Ja, hij heeft iets met vogels, vroeger al in zijn jeugd in Liverpool. | ||
| NEW | I Can Bet | On My Way To Work |
| Een goed album. On My Way To Work is een bombastische ballad, geweldig bedacht. I Can Bet en Alligator mogen er ook zijn | ||
| EGYPT STATION | Dominoes | Despite Repeated Warnings |
| Een uitstekend album, het beste in jaren! Je moet er even aan wennen maar Despite zit weer ingenieus in elkaar. Chapeau!! | ||
| McCARTNEY III | Deep Down | Winterbird/When Winter Comes |
| Een traktatie dit onverwachte album. Ik weet het, When Winter Comes dateert uit 1993. Maar wat een heerlijke song, een echte groeier. En zo goed bij stem! | ||
DIANA KRALL
Je kunt McCartney niet ontzeggen dat hij een neusje voor kwaliteit heeft. Al lang liep hij rond met de gedachte om een plaat op te nemen met liedjes waar hij altijd verzot op is geweest. Dat zijn veel nummers uit het American Songbook. Omdat anderen, zoals Robbie Willimas en (vooral) Rod Stewart (die een hele trits van zulke albums heeft gemaakt) hem al voor waren gegaan, heeft McCartney lang getwijfeld of hij het moest doen. En uiteindelijk besloot hij het te doen maar dan net even anders dan zijn collega’s. Die benadering heeft een op zich een bijzonder album opgeleverd, met maar één kanttekening. En dat is dat Pauls stem zich niet echt leent voor dit songmateriaal. Slechts in een enkel nummer klinkt het organisch en lijkt hij op zijn gemak. In de meeste songs klinkt het te gecontroleerd, soms bijna benepen en ongemakkelijk. Paul werkt op dit album samen met de echtgenote van Elvis Costello (al gaan er geruchten dat de twee uit elkaar zijn, wat overigens niet is bevestigd). En dat is niet de eerste de beste, Diana Krall is absolute wereldtop. Voor meer info zie haar website, www.dianakrall.com
De samenwerking met McCartney levert Diana een song op, het ingetogen If I Take You Home Tonight, dat verschijnt op haar album Wallflower in 2014. Het nummer is een overblijfsel van de opnamen met McCartney. Aldus Diana: “Ik had nog steeds een kopie van de muziek en ik vroeg hem of hij het goed vond als ik het nummer voor mijn plaat deed en hij zei “Natuurlijk”, dus we namen dat op en het werd gewoon prachtig. Het is een nieuw nummer van Paul McCartney dat nog nooit is opgenomen en ik ben best vereerd dat ik het heb.’ Voor meer info: luister naar de nieuwe podcast en ontdek dat Pauls zwak voor die oude artiesten ook al manifest was toen de Beatles nog volslagen onbekend waren.
het vijfde decennium 2010 – 2020
Zo onderhand gaan de jaren tellen, maar McCartney blijft onverminderd actief. Het toeren is een vast bestanddeel geworden. In 2020 haalt de wereldwijde pandemie een fikse streep door de rekening en moet McCartney de geplande optredens (waaronder de jubileumeditie van het Glastonburry Festival) afzeggen. Volgens Paul zelf is het stil vallen van zijn drukke leven geen probleem. Hij verblijft thuis in isolatie met zijn vrouw Nancy, zijn dochter Mary en haar kinderen. Omdat hij niet stil kan zitten en zijn eigen studio vlak bij zijn huis is, heeft hij nu alle gelegenheid om half afgemaakte songs verder uit te werken. Intussen heeft hij ook de taak op zich genomen om liedjes voor een musical te schrijven en speelt ook nog steeds het voornemen om een volledige bioscoopversie van zijn animatiefilm (in samenwerking met Geoff Dunbar) af te ronden.
Ik heb geen formule om een plaat te maken, ik doe gewoon waar ik zin in heb.
Dit tijdvak is McCartney, die inmiddels grootvader is van acht kleinkinderen, zich gaan bekommeren over zijn muzikale nalatenschap. Zo brengt hij stap voor stap zijn oeuvre opnieuw uit in de Paul McCartney Archive Collection.
Paul McCartney laat echter niet na om nieuwe albums voort te brengen. Nog steeds geldt dat de productiviteit is teruggebracht maar dit geldt geenszins voor de kwaliteit. Klonk zijn album New uit 2013 sprankelend en fris, in 2018 overtreft hij zichzelf nog maar eens met Egypt Station, dat zonder twijfel één van zijn beste soloplaten uit die hele vijftig jaar is.
Beste plaat: Egypt Station
het vierde decennium 2000 – 2010
Paul McCartney vindt als weduwnaar nieuw geluk bij Heather Mills, met wie hij dochter Beatrice krijgt. Dit geluk is van relatief korte duur en eindigt in een vechtscheiding. McCartney maakt zich druk over de terroristische aanslagen in New York, schrijft er een liedje over en staat aan de basis van een herdenkingsconcert. McCartney hoort tot de oude garde, met de Rolling Stones, Bob Dylan en Neil Young. Voor hen allen geldt dat ze nog steeds platen maken met weinig impact op de hitlijsten en graag optreden voor publiek dat wel warm loopt voor hun concerten.
Wat zich in de jaren negentig aftekent wordt in dit decennium voortgezet. De productie van nieuwe albums gaat op een lager pitje. Dit komt ten goede aan de kwaliteit. De verrassing mag er een beetje vanaf zijn, McCartney blijkt toch in staat om in dit tijdvak twee solide platen uit te brengen. Voor zowel Chaos And Creation In The Backyard als Memory Amost Full kan worden gesteld dat deze tot de betere soloplaten van Paul behoren.
De beroemde Paul McCartney, die gozer van de Beatles, is mijn alter ego. De gewone Paul McCartney staat ’s ochtends op, kleedt zich aan en zoekt een paar sokken zonder een gat erin.
Op het persoonlijke vlak komt het ook weer prima in orde, terwijl de scheiding van Mills nog niet formeel rond is, heeft Paul een relatie gekregen met Nancy Shevell die op dat moment zelf ook in scheiding ligt.
Beste plaat: Memory Almost Full
het derde decennium 1990 – 2000
Met het hervatten van live optreden, zet McCartney zijn eigen trend voor de langere termijn. Al is hij zijn hoogtepunt in dit opzicht gepasseerd, een Paul McCartney-concert blijft tot op de dag van vandaag een uitzonderlijke gebeurtenis. Dit ondanks zijn teruglopende vocale bereik en de (bijna 3 uur in beslag nemende) setlist, die gespeend is van enige avontuurlijkheid. McCartney begint dit decennium voortvarend met een zeer geslaagde registratie van zijn wereldtournee, Tripping The Live Fantastic, en is hij één van de eerste grote namen die een unplugged concert geeft voor de zender MTV. Ook daarvan verschijnt een zeer geslaagde registratie op cd.
In het midden van dit decennium werkt McCartney, met Harrison en Starr, aan de lijvige reeks Beatles Anthology en maakt hij volgens eigen zeggen opnieuw kennis met veel van zijn vroeger werk. Beatles Anthology leidt midden jaren negentig tot een ware Beatlesrevival. McCartney werkt in het kielzog van het Anthology-project samen met Jeff Lynne wat leidt tot één van zijn best ontvangen soloplaten Flaming Pie.
‘Ik ben eigenlijk heel gewoon. Ik heb dezelfde vreugde en hetzelfde verdriet als de meeste mensen’
McCartney legt zich in deze jaren toe op klassieke muziek, zoals Liverpool Oratorio, A Leaf en Standing Stone. Met Youth levert hij een technodance album en een ambientalbum, waar de gemiddelde McCartneyfan weinig affiniteit mee heeft.
Paul wordt geridderd en is voortaan Sir Paul McCartney. Maar dit decennium bevat ook het zwaarste jaar in Pauls leven. In 1998 overlijdt zijn geliefde Linda op veel te jonge leeftijd. Het is wrang; net als zijn moeder Mary wordt borstkanker Linda fataal.
Beste plaat: Flaming Pie
Wil je het bestellen? Maak dan gebruik van het bestelformulier.
het tweede decennium 1980 – 1990
De jaren tachtig staan bekend als McCartneys verloren jaren. Dat is een verkeerd beeld. Je kunt niet negeren dat hij met Tug Of War en in mindere mate Flowers In The Dirt goede albums heeft gemaakt. McCartney is uitgekeken op Wings. Het einde van de groep wordt eigenlijk gemarkeerd door zijn arrestatie aan het begin van de Japanse tour in januari 1980. McCartney wordt betrapt op het bezit van marihuana en brengt tien dagen door in de gevangenis. opgesloten en daarna vrijgelaten, zonder dat er een aanklacht werd ingediend. Later in 1980 wordt John Lennon vermoord in New York. Dat leidt opnieuw tot sentimenten die McCartney niet gunstig zijn gezind. Is zijn reputatie eind jaren zeventig hersteld, nu wordt hij weer (lange tijd) neergezet als een tweederangs muzikant die in de schaduw van Lennon staat. Het is een onterecht beeld waar Paul maar moeilijk overheen lijkt te komen.
McCartney is bevrijd van Wings en verkent met wisselend succes de mogelijkheden. Hij werkt samen met Stevie Wonder en Michael Jackson wat leidt tot grote, internationale hits. Hij maakt een bioscoopfilm (Give My Regards To Broad Street) die ongenadig flopt en lijkt dan uit het oog te hebben verloren dat de tijd van de Beatlesfilms lang achter hem ligt en dat zijn fans inmiddels ook volwassen zijn. Muzikaal zoekt hij daarna naar nieuwe impulsen waarbij zijn muziek ontoegankelijker wordt en hij langzaamaan zijn greep op de hitparades verliest.
We leiden onszelf naar een vreselijke holocaust, naar een wereld waar niets meer in het wild leeft. De mensheid zal de touwtjes in handen hebben, maar waarover?’ – Paul McCartney in Tour Programma 1989/1990
Pas aan het einde van de jaren tachtig besluit McCartney weer op tournee te gaan, na bijna tien jaren (op een incidenteel optreden na) in de studio te hebben gebivakkeerd.
Beste plaat: Tug Of War
Wil je het bestellen? Maak dan gebruik van het bestelformulier.
het eerste decennium 1970 – 1980
Wie begin jaren zeventig voorspelde dat Paul McCartney aan het einde van dit tijdvak te boek zal staan als de meest succesvolle ex-Beatle, zou zijn uitgelachen. McCartney is degene die tot op het allerlaatst heeft geprobeerd de Beatles bij elkaar te houden. Zijn onhandige promotie voor zijn eerste soloalbum waarbij (volgens McCartney zelf onbedoeld) duidelijk wordt dat de groep die de jaren zestig domineerde niet meer bestond, zal hem (erg) lang worden nagedragen door popjournalisten, recensenten een deel van de hard core Beatlesfans.
Zijn eerste soloplaat is een mooi stuk huisvlijt waarop hij alle instrumenten zelf bespeelt. Het is een plaat waarop merkbaar is dat de spanningen van de laatste jaren zijn weggevallen, we horen een McCartney die relaxed is en plezier heeft. Maar het is grotendeels een geïmproviseerd album, dat direct wordt vergeleken met het laatste werk van de Beatles. In die vergelijking delft McCartney het onderspit. McCartney besluit vervolgens, anders dan zijn vroegere collega’s, om een hele andere weg in te slaan. Met zijn tweede soloplaat RAM legt hij de basis voor het geluid dat zijn verdere werk in de jaren zeventig zal kenmerken: de Wingssound. McCartney doet ook wat hij de andere Beatles voorstelde, nog in september 1969, hij gaat met zijn nieuwe groep op tournee.
Een mens is de top, een dier ook’ – Paul McCartney in zijn song Wild Life.
Eerst kleinschalig, langs Engelse universiteiten. Hij bouwt dit op naar de grootschalige en ongekend succesvolle wereldtournee van 1975/1976. Wat typerend is in dit eerste decennium is dat de recensenten McCartney consequent de grond in boren terwijl het grote publiek hem niet in de steek laat. Wie nu achteraf terugkijkt naar deze periode ziet dat McCartney met Wings na een aarzelende start een hele trits solide hitsingles heeft gemaakt, die zijn veelzijdigheid illustreren. En in ieder geval één legendarisch album. Band On The Run is het beste wat je van een ex-Beatle mag verwachten.
In een terugblik op de pophistorie van de seventies merkt de redactie van deze bundel op dat Paul McCartney dit tijdperk dan misschien weliswaar moeizaam mag zijn gestart hij tegenovergesteld is geëindigd. Zo werd hij aanvankelijk beschuldigd van het voortbrengen van ‘edelkitsch’. Maar aan het einde van de jaren zeventig is Paul terug aan het firmament waar hij met de Beatles was. Hij staat dan te boek als de ‘duurst betaalde artiest’ en als de ‘meest succesvolle componist’.
Beste platen: RAM (solo) en Band On The Run (met Wings)
Wil je het bestellen? Maak dan gebruik van het bestelformulier.
NIEUW BOEK OVER PAUL McCARTNEY SOLO! 